Salčinova neiscrpna energija i nesalomljivi duh bili su pokretačka snaga u organizovanju naroda, formiranju jedinica i njihovom opremanju i naoružavanju, pripremi otpora nadolazećoj najsurovijoj agresiji na BiH.

Salčin je bio neustrašiv i nepokolebljiv i kao takav postavljen je za komandanta Općinskog štaba Teritorijalne odbrane Novog Grada.

Zajedno sa svojim saborcima, Ramiz Salčin organizirao je odbranu i spriječio izlazak agresorskih snaga na Mojmilo i tako doslovno sačuvao druga naselja, Dobrinju i Nedžariće, od okupacije.

Nema ratišta u Novom Gradu gdje Ramiz nije ratovao. Prvog predsjednika Republike Bosne i Hercegovine Aliju Izetbegovića Ramiz je preko Mojmila odveo na Dobrinju, jer je to bio jedini ulaz i izlaz s Dobrinje.

Dan prije pogibije Ramiz je u Saraj-Polju, na mjestu gdje poginuo, razgovarao s TV ekipom, a snimak je prikazan na televiziji nakon njegove smrti.

Komandovao je i koordinirao sve sudbonosne bitke na Žuči, Mojmilu i Dobrinji, te uvezivao jedinice, patriote, odrede i samostalne bataljone u brigade Armije RBiH. Živio je sa puškom u ruci, a tako je i umro. Njegovi saborci kažu da je bio veliki čovjek, borac i komandant sa neviđenom snagom i hrabrošću.

Ramiz Salčin je rođen 13. maja 1954. godine u selu Gornji Igri, naselje Borač kod Gacka. Braneći Sarajevo, poginuo je 22. augusta 1992. u Saraj Polju od snajperskog hica ispaljenog iz pravca Nedžarića.

Posthumno je 1994. godine odlikovan najvišim ratnim priznanjem “Zlatni ljiljan”, a dobitnik je i ordena “Zlatni grb s mačevima”. Ukopan je na šehidskom mezarju Kovači.

Po njegovom imenu u Sarajevu postoji dvorana, ulica i trg.

Faktor.ba