SJEĆANJE NA RAHMETLI ZAIMA AZEMOVIĆA

25. 07. 2015. – 25. 07. 2021.
Rahmetli Zaim Azemović je rođen 16. decembra 1935. godine u selu Bukovici kod Rožaja. Zaim Azemović je završio Višu pedagošku školu u Kruševcu, a filozofski fakultet je završio u Prištini.
Radio je kao prosvjetni radnik u selima rožajske opštine, a bio je i direktor Udružene osnovne škole „Mustafa Pećanin“ u Rožajama. Dio radnog vijeka proveo je Opštinskom sindikatu odakle je otišao u penziju.
Iza Azemovića stoji plodan stvaralački rad u književnosti i priznati rezultati na sakupljanju narodnih umotvorina, kao i izučavanju i prezentovanju narodnih običaja i tradicije na našim prostorima. Poznat je široj javnosti po svom humanizmu i afirmaciji zajedničkog života. Autor je tridesetak knjiga proze, poezije, narodnih umotvorina, monografija i drugih spisateljskih formi.
Pored brojnih nagrada i priznanja za književnost i rad u prosvjeti i društveno angažovanje, izdvajaju se nagrada „Oktoih“, najveća nagrada grada Rožaja „30. septembar“, te Nagrada „Pero Ćamila Sijarića“. Još kao srednjoškolac za svoja literarna ostvarenja nagrađivan je na anonimnim konkursima u Beogradu, Zagrebu, Titogradu, Pljevljima…
Zaim Azemović je zastupljen u školskim programima u Crnoj Gori, Srbiji, Bosni i Hercegovini, na Kosovu i Śevernoj Makedoniji. Njegovi radovi objavljeni su u univerzitetskim udžbenicima u Crnoj Gori i Srbiji. Djela su mu prevedena na turski, bugarski, albanski, njemački i engleski jezik.[2]
Bibliografija
Zlatna i gladna brda, knjiga priča (1972)
Nesanice, knjiga priča (1982)
Dug zavičaju, knjiga priča (1982)
Srce pod jezikom, priče
Tajnovid, roman (1994)
Mijene, pjesme (1977)
Sijevak, pjesme (1998)
Nebeska vrata (1998)
Paučina i gorštaci (povijest monografija) (1999)
Šemsi-paša Biševac, roman (2000)
Zavičaj na cvijetnim brdima, roman (2000)
Pamet je u narodu, anegdote i poslovice (2000)
Darovi, izabrane priče (2002)